नामनेचो कोंकणी साहित्यीक. ताचें मुळावें शिक्षण माशेलांत
आनी साहित्यीक. ताचें मुळावे शिक्षण माशेलांत आनी माध्यमिक शिक्षण फोंडेच्या आल्मेदा हायस्कुलांत जावन तो 1954त मॅट्रिक पास जालो. फुडलें शिकपाखातीर तो कोल्हापुरच्या राजाराम कॉलेजींत गेलो आनी उपरांत इश्कोल मॅदिकु सिर्जीस द गोवा (Escote Medica Cirurgica Da Goa) ह्या गोंयचें वैजकी संस्थेतल्यान 1953 त वैजकी शास्त्राची पदवी घेतली. गोंयात पुर्तुगेज सत्तेआड वावर केल्ल्यान पुर्तुगेजांकडच्यान कांय तेंप ताका बंदखण भोगची पडली. उपरांत गोंय सोडू तो मुंबय गेलो.
वर्देच्या गांधी कुश्ठरोग निवारण केंद्रांत आनी मुंबयच्या एकवर्थ लॅप्रसी होम हातूंत काम करून उपरांत ताणें स्वताची वैजकी वेवसाय सुरू केलो.
सहज सोपी भाशा शैली आशिल्ले ताचो ललीत विनोदी निबंध जायत्या नेमाळ्यांनी उजवाडाक आयल्यात. अशा निबंधाच्या ' मान्नी पुनव ' ह्या कोंकणी संग्रहाक गोवा कला अकादमी आनी साहित्य अकादमी (1968) पुरस्कार मेळ्ळ्यात. महाराष्ट्रांत राबितो करून आशिल्ल्या अकादेमी पुरस्कार प्राप्त लेकखांखातीर महाराष्ट्र शासन ' महाराष्टर गौरव पुरस्कार ' दिले (1990). दत्ताराम सुखटणकार हाकाय हो गौरव पुरस्कार प्राप्त जालो.
ताणें भारतांत तसो भारताभायर प्रवास केलो. सद्याक तो मुंबय हांगा निवृत्त जीण जगतात.
सुखटणकर, महेश्वरशास्त्रीः (जल्मः 1719, माशेल- गोंय; मरणः 1917, माशेल गोंय)
एक विद्वान पंडित. ताचें सुरवेचें शिक्षण घरचे घराच जालें. संस्कृत भाशेचो तर तो प्रकांड पंडित आशिल्लो. ताच्या चरित्राविशीं खास अशी म्हायती मेळना. ताणें संस्कृतांत तेच परी मराठींतय जायती ग्रंथरचना केली. ताचो म्हत्वाचो आनी अप्रुप असो ग्रंथ म्हळ्यार मोरोपंती मंत्रभागवताची ' सतोषिणी ' नांवाची संस्कृत टीका 1896 वर्सा बेळगांवच्या ' मधुमक्षिका ' ह्या मासिकांत ती छापून आयिल्ली.
ताच्या मराठी ग्रंथांत अमरकोशावयलो ' अमरविवेक ' टीकाग्रंथ सगळ्यांत म्हत्वाचो समजप जाता. अमरकोशावयली ती एक म्हत्वाची टीका म्हणून मानपांत येताली. रधुनाथ शास्त्री तळेकर हाणें ही टीका 1840 च्या सुमाराक पुणेच्या सरकारी पाठशाळेच्या शिळा छापखान्यांत मुद्रित केल्ली.
संस्कृताचो अभ्यास करपाखातीर ' अमरविवेक ' ही टीका इतली म्हत्वाची आशिल्ली, हें 1845 ते 1907 ह्या साठ वर्साच्या काळांत हे टीकेच्यो धा- पंदरा आवृत्त्यो उजवाडाक आयल्यो ताचे वयल्यान कळटा.
महेश्वर शास्त्रीचो दुसरो म्हत्वाचो ग्रंथ म्हळ्यार जयदेवाच्या गीतगोविंद काव्यार मराठी गद्या टीका आनी समश्लोकी काव्यनुवाद. गीतगोविंद काव्यातली ही टीका विठ्ठल सखारामशास्त्री अग्निहोत्री हाणें 1853त मुद्रित करून उजवाडाक हाडली. ह्या दोन ग्रंथांभायर ताणें भगवद्गीतेचेर पद्यमय टीका, शंकराचार्याचे वाक्यसुधेचेर ' पानपात्रचषक ' नांवाची गद्य- पद्य टीका, तशेंच अद्वैत मकरंद सिध्दांतचंद्रिका हाचेर टीका मुद्गलचार्याच्या आर्यांचेर टीका अशो कांय मराठी ग्रंथरचना महेश्वशास्त्र्यान केल्यो.
पिरायेच्या निमण्यो काळांत आध्यात्मरामायणाचेर टीका बरोवपाचें काम ताणें हातांत घेतिल्लें पूण तें पुराय जावंक शकलें ना. ताचो नातू मोरूभट्ट हाणें ते काम पुराय केलें. माशेल गांवांत आशिल्लें ताचें घर 1935 मेरेन शाबूत आशिल्लें. महेश्वर शास्त्र्याउपरांत ताच्या वंशाच्यो कांय पिढयो त्या घरांत रावताल्यो. पूम फुडें जेन्ना थंय कोणच रावना जालो तेन्ना करंडेशास्त्रीन महेश्वरशस्त्र्याचे यादीक 1893 वर्सा त्या घरांत ' सारस्वत विद्यापिठ पुस्तकालय' स्थापन केलें.
सुखठणकर, मोहनदासः (जल्मः 21नोव्हंबर 1930 म्हापसा).
एक परिश्रमी रंगकर्मी. 1950 वर्सा एस. एस. सी. जालेउपरांत 1951 वर्सा नोकरी करून, मुखावयल्या शिक्षणा खातीर मुंबय गेलो. जयहिंद कॉलेजांतल्यान बी. ए. ऑनर्स ही पदवी संपादन केली.
नाटकाच्या मळार ताका नानू संझगिरी, मास्टर दत्ताराम, दामू केंकरे, विजय मेहता हांचे मार्गदर्शन मेळ्ळें.
ताणें पयली वयली भुमिका केली ती ' लग्नाची बेडी ' ह्या नाटकांत गोकर्णाची ' भाऊबंदकी ' ह्या नाटकांत राघोबादादा, ' प्रेमसन्यास ' ह्या नाटकांत गोकुळ, ' वेड्याच्या चौकोनांत राजा ', ' अंमलदार ' नाटकांत नारभट, ' मत्स्यगंधांत चेंडोल, ' लेकरू उदंड झाली ', दासोपंत सारकिल्ल्यो भुमिका सादर करून ताणें आपल्या नाट्यकलेचे उत्कृश्ट गूण दाखयल्यात. ताणें आतांमेरेन तीसांपरस चड नाटकांनी भूमिका केल्यात आनी तांची प्रयोग संख्या दोन हजारांचेर पावल्या. नाटका
