केल्ल्या वट्ट आल्कोहॉलांतलें 20% ऑल्कोहालाची वेवस्था लावप जाता. ऑक्सिडीकरणाचें प्रमाम मनशां मनशांच्या यकृताचें क्रियाशीलतेप्रमाण वेगवेगळे आसता. मूत, उस्वास आनी घामावरवीं सुमार 10% आल्कोहॉल शरिराभयर वता. हाचेभायर आल्कोहॉल शरिराच्या कात, जठर आनी आंतड्यो, यकृत, अग्निपिंड,
काळीज, मेंदू हाचेर परिणाम करता. सोरो मनशाच्या शरिराचेर तशेंच मनाचेर अनिश्ट परिणाम करता देखून, मानसीक आनी शारिरीक नदरेंतल्यान सोरो पियेल्ली व्यक्ती आल्कोहॉलाच्या प्रभावाखाला उरता. ह्या प्रभावाचो प्रतिकूल परिणाम जाता. अशे परिणाम समाजमान्य जीवन पध्दतीविरोधी आशिल्ल्यान सोरो पिवपाचे सार्वजनिक पद्दतीचेर समाजांत निर्बंध घाल्यात. शासनानय अशां निर्बंधांक तेंको दिला.
सोऱ्याच्या उत्पादनाचेर आनी विकपाचेर संवसारातल्या सगळ्या देशांत खर सरकारी निर्बंध आसात. दर एका उत्पादनांक उत्पादकाच परवानो घेवंचो पडटा आनी तेखातीर मालाचो अपेक्षीत दर्जो, प्रकार, गुणधर्म, उत्पादनाची पध्दत आदींची म्हायती संबंदीत अधिकाऱ्याकडे नोंद दिवंची पडटा. तशेंच सोरो विकप्याकूय अधिकृत परवानो घेवनच कायद्याप्रमाण विक्री करची पडटा.
उत्पादन आनी वितरण हाचेर अबकारी कर, वाहतुकी वयलो जकात कर आनी आयाती वयलें कर अशें सोऱ्याचेर वेगवेगळे कर आकारप जाता. आनी हो कर हेर वेपारी मालापरसय चड आसता. सोऱ्यावयल्या कराचे प्रमाण तातूंतल्या आल्कोहॉलाचे प्रमाण आनी मालाचो पांवडो हाचेर आदारुन आसता. हाचेभायर आल्कोहॉलाचे तपासमे वेळार तातूंत हेर मादक द्रव्यां तशेंच विखारी द्रव्यां आसात कांय ना हे तपासप जाता. - कों.वि.सं.मं.
सोवियत युनियन- (पळयात रशिया)
सोळा सोमार व्रत – 1. काम्य व्रत. हे व्रत बायलो आनी दादले करतात. शीव ही ह्या व्रताची प्रधान देवता. वैशाख, श्रावण, कार्तिक, माघ हातूंतल्या एखाद्या म्हयन्यांत शुक्ल पक्षातल्या खंयच्याय सोमाराक ह्या व्रतांक सुरवात करतात. नेमान सोळा सोमार जाल्या उपरांत सतराव्या सोमाराक ताचे उद्यापन करतात.
ह्या व्रताची कथा अशी - विदर्भ देशांत अमरावती नांवांची नगरी आशिल्ली. तिच्या शेजराक एक उपवन आसून, थंय एक शिवालय आशिल्लें. एकदां भोंवत भोंवत शंकर – पार्वती त्या उपवनांत आयिलीं, त्या स्थळाची प्रसन्नता पळोवन थंय द्यूत क्रिडा करची अशीं तांका इत्सा जाली. उपरांत तांचो फाश्यांचो खेळ सुरू जालो. ह्या खेळांत कोण जिकतलो, हाचो निकाल दिवपाक पार्वतीन देवल नांवाच्या शिवगणाक सांगलें. ते शिवगण आशिल्ल्यान ताणें शंकराचे वटेन निकाल दिलो. पार्वतीक हे गजालिचो राग आयलो आनी तिणें देवलाक ‘तू कुश्ठरोगी जातलो’ म्हूण स्त्राप दिलो. तेन्ना तो कुश्ठरोगी जावन पडलो. दुयेंसातल्यान आपल्याक कशें वाटोवंचे ह्या विचारान आसतना शंकराची पुजा करपाक आयिल्ल्या अप्सरांनी देवलाक पळोवन, ताची चवकशी करुन, रोगातल्यान मुक्त जावपाखातीर ताका सोळा सोमार व्रत करपाक सांगलें. उपरांत देवलान तें व्रत करुन तो रोगातल्यान मुक्त जालो.
फुडें भोंवत भोंवत शंकर पार्वती थंय परत आयली तेन्ना देवलाक रोग मुक्त जाल्लो पळोवन तीं दोगांय अजापीत जाली. पार्वतीन जेन्ना चवकशी केली तेन्ना ही शिवव्रताची महिमा आसा म्हूण कळ्ळें. फुडें षडानन जेन्ना तिचेर रागार जावन खंयतरी गेलो. तेन्ना तिणेंय तेच व्रत केल्याउपरांत षडानन तिका मेळ्ळो. षडाननानय तेच व्रत केल्या उपरांत ताचो मोगाळ इश्ट काश्यपाची भेट जाली. लग्नाक इत्सुक जावन काश्यपान तें व्रत करुन तो एके राजकन्येचें स्वयंवर पळोवपाखातीर गेल्लेकडेन राजकन्येन ताकाच पसंत केलो. फुडें पूत जावचो म्हुम ते राजकन्येनय तें व्रत केलें. तेन्ना तिका पुत्रप्राप्ती जाली. वैभवाची इच्छा धरुन त्या पुतानय हें व्रत करतकच एका राजान आपली धूव ताका दिवन, वार्धक्यांत आपलें राज्य ताच्या स्वाधीन केलें.
मुखार राज्य प्राप्त जाल्याउपरांत त्या पूतान हें व्रत केलें. शिवाच्या देवळांत वता आसतना निवेद्याखातीर गंवाच्या पिठाचे लाडू करुन धाड म्हण ताणें आपलें बायलेक सांगलें. पूण ती राजकन्या आशिल्ल्यान गंवाच्या पिठाचे लाडू धाडपाक तिका कमीपण दिसलें म्हणून तिणें त्या बदला भांगराच्यो पांचशे मोहरो धाडल्यो. आपल्या व्रताचो भंग जाल्ल्यान शंकराक राग आयलो. स्वप्नांत राजाक दर्शन दिवन शंकरान ताका बायलेचो त्याग करपाक सांगलें. राजान नाइलाजान तिचो त्यागय केलो.
उपरांत राणी रानांत भोवूंक लागली. पूण तिका खूब हाल अपेश्टांक तोंड दिवंचे पडलें तिका कोणूच थारो दिना जालो. तिका पळोवन न्हंयो, तळीं आटपाक लागली. निमाणेंकडेन तिची जटाधारी यतीकडेन गांठ पडली. ताणें तिका आपल्या आश्रमात व्हरुन तिची चवकशी केली. हो सगळो शंकराचे अवकृपेचो परिणाम आसा, हें जाणून त्या यतीन तिचेकडल्यान सोळा सोमार करुन घेतलें. त्या व्रताच्या प्रभावान तिच्या घोवाक स्मृती जावन ताणें तिच्या सोदाखातीर चारय दिकांनी दूत धाडले. सोद लागल्या उपरांत तिका घरा हाडली. शंकराचे कृपेन ताका पूत जालो. पुताचेर सगळ्या राज्याचो भर सोंपोवन राजा राणी रानांत वचून शिवाची उपासना करुन निमाणीं तीं दोगांय मेली.
ह्या व्रताची पध्दत अशी – ह्या व्रताक सुरवात करचें पयलीं
