जाता.पेलेस्टाइन हांगासल्ल्या जेरुसलेम लागसारच्या बेथेलेहम नांवाच्या गांवांत ज्यू कुटुंबांत ताचो जल्म जालो.ताची आवय मेरी हिचें जोसेफ नांवाच्या एका ठवयाकडेन लग्न जालें आनी तीं एकठांय येवचेआदींच तिका पवित्र आत्म्यावरवीं गर्भ धरिल्लो.जोसेफान सपनांत देवान दृश्टांत दिलो आनी ताका आपले बायलेचो स्वीकार करपाक संगलें.फुडें तीं नाझरेथ ह्या गांवांत रावंक लागलीं.थंयच जेजू ल्हानचो व्हड जालो.पिरायेच्या तीस वर्सां मेरेन तो ठ्वयाचें काम करतालो. त्या काळांत पुराय यहुदी(जुदेव)जात रोमन सम्राट तिबेरियस हाचे सत्तेखाल आशिल्ली.ताच्या राजकी अत्याचारांक लोक सामके विटिल्ले.कोणतरी इश्वराचो दूत येतलो आनी तांकां ह्या त्रासांतल्यान मुक्तताय दितलो,अशें तांच्या धर्मशास्त्रांत सांगिल्लें.त्याच वेळार योहान (जुआंव) नांवाचो एक धर्मीक मनीस लोकांक उपदेस करत जॉर्डनच्या वाठारांत भोंवतालो.ताणें जायत्या लोकांक जॉर्डन न्हंयत बाप्तिस्मा दिवन शुध्द केल्ले.थंयच्या लोकांक योहान म्हळ्यार देवाचो पूत अशें दिसतालें.ताची ही कीर्त जेजूच्या कानार पावली आनी तो ताका मेळूंक गेलो.जेजूक पळयतनाच योहानाक आत्मज्ञान जालें की,देवाचो पूत तो होच आनी तो ताका शरण गेलो.तें पळोवन जेजूक आजाप जालें आनी ताणें ताका आपूण बाप्तिस्मा घेवंक आयलां म्हूण सांगलें.सुर्वेक तो बाप्तिस्मा दिवंक तायर जालो ना.पूण अखेर जेजून ताचेकडसून शास्त्रोक्त तरेन बाप्तिस्मा घेतलो.त्या दिसासावन जेजू परमेश्वराचो उपदेश करत भोवंक लागलो. थोड्या तेंपान ताका कांय शिष्य मेळ्ळे.तांच्या वांगडा तो देशाचे भोंवडेक गेलो.जेजू सादे बोलीभाशेंत आनी वेव्हारीक जिणेंतली देख दिवन धर्मप्रवचनां करतालो.देखूनच सामान्य लोकांचेर ताचो प्रभाव पडलो.लोकांक शिकवण दिवप आनी रोगांतल्यान मुक्त करप असो वावर तो करतालो.ताच्या चमत्कारांनी कुड्डे,भेरे पुरायपणान बरे जलए अश्यो आख्यायिका आसात.ताणें फकत तीस वर्सां आपलो वावर केलो,पूण त्या थोड्याच काळांत ताणें आपल्या भोंवतणच्या लोकांक देवाविशींचें आनी मनीसपणाविशींचे गिन्यान दिलें.आपल्या अनुयायांमदल्यान ताणें बारा शिष्य वेंचून काडले आनी तांकां प्रेषितांची पदवी दिली.तेन्नाचे परूशी आनी ज्यू पोरन्या करांरांतल्या वचनांचो आनी शिकवणेचो आदार करीनासतना क्षुद्र कायदे लोकआंचेर लादताले.तांणी जेजूची मोगाची आनी मनीसपणाची शिकवण उक्त्या मनान आनी समजीकायेन मानून घेतली ना.जेरुसलेम ह्या ज्यू लोकांच्या मुखेल शारांत जेन्ना जेजू आयलो तेन्ना थंयच्या लोकांनी ताका उर्बेभरीत येवकार दिलो.ताणें थंयच्या मंदिरांत वेपार करपी लोकांक धांवडावन घाले.जेजू क्रिस्तान आपले जिणेंत म्हत्वाच्या प्रसंगांवेळार जे निर्णय घेतल्यात ताचेवेल्यान ताचे विचारसरणेची तांअक दिसून येता.देखीक:एके गुन्यांवकारी बायलेक ख्यास्त दिवपी सनातनी परूशी आनी ज्यू धर्मशास्त्री लोकांक ताणें सांगलें,जो कोण तिच्या पातकाखातीर तिचेर फातर मारतलो ताणें आपल्या जिवितांत कसलेंच पातक केल्लें आसूंक फावना.जेजूचो हो निर्णय आयकून तिचेर फातर मारूंक कोणूच मुखार आयलोना.उपरांत जेजू क्रिस्तान तिका अशा पातकापसून पयस रावपाचो उपदेश केलो. ताचे शिकवणेक लागून ताचो दुस्वास करपी लोकूय बरेच आशिल्ले.तातूंत सनातनी धर्म पाळून कर्मठपणान जीयेवंक सोदपी,रोमन सत्तेआड बंड करूंक सोदपी आनी गिरेस्त लोक हआंचो आस्पाव आशिल्लो.जेजू फाटल्यान लोक वतात ही गजाल तांकां मानवलीना.ते ताका मारून उडोवपाची संद सोदताले.आपल्या मुखार संकश्ट येवपाचें आसा हें जाणून पसून ताणें आपल्या शिष्यांसयत निमाणें जेवण घेतलें.ताचो एक शिष्य जुडास हाणें ताचो घात केल्ल्यान ताच्या दुस्मानांनी ताका धरलो आनी ताचेर खटलो चलयलो.रोमन गव्हर्नर पॉंटियस पिलात हाच्या मुखार ताका उबो केलो.तेन्ना ताणें रोमन सत्तेआड बंडाचो यत्न केलो असो ताचेर आरोप दवरलो.खरें म्हळ्यार रोमन साम्राज्याक ताका काबार करपाखातीर कितेंयतरी कारण जाय आशिल्लें,देखून तांणी ताचेर असो फट आरोप केल्लो.तांणी पुराय चवकशी करीनासतना जेजूक खुर्सास मारपाची ख्यास्त फर्मायली.आपल्याक वेदना आनी दुख्ख जाता ह्या वेळार पसून जेजू आप्लओ छळ करप्यांखातीर प्रार्थना करतालो उपरांत ताका एका थडग्यांत पुरलो. हाचे उपरांत तीन दिसांनी जेजू पर्थून जितो जालो आनी ताणें आपल्या शिष्यांक दर्शन दिलें अशी आख्यायिका आसा. ताणें तांकां आपली शिकवण आनी संदेश संवसारभर पातळावपाविशीं सांगलें हो संदेश म्हळ्यार 'वायटाक बरेपणान जाप दिवप.एकामेकांचो मोग करप,दुस्मानाक क्षमा करप आनी त्रास दितल्यांक बरें मागप' असो आशिल्लो.तो खास सर्गांत गेलो आनी मनशांभितर वावर करूंक आनी आपली पवित्र सभा वा इगर्ज चलोवंक ताणें आपलो आत्मो आपल्याचेर विस्वास दवरतल्यांचेर धाडलो.जेजू क्रिस्तान स्थापन केल्लो किरिस्तांव धर्म खास करून युरोप खंडात आनी संवसारांतल्या हेर वाठरांत पातळ्ळा.संवसारांत मानपांत आयिल्ली 'इसवीसन' ही आंतरराश्ट्रीय काळगणना जेजू क्रिस्ताच्या जल्मासावन मेजप जाता.
जे.पी.:(जस्टिस ऑफ द पीस).शांतताय राखपाखातीर सरकारान नेमिल्लो अधिकारी.ह्या पदाची सुरवात इंग्लंडांत तेराव्या शेंकड्यांत जाली. फुडें १३६१ च्या कायद्यावरवीं दंडाधिकाऱ्याच्या हुद्याक 'जे.पी'.हें नांव दिलें आनी ताची न्यायिक सत्ता वाडली.लॉर्ड चॅन्सलर हाच्या सल्ल्यान वा लॉर्ड लेफ्टनंट वा टाऊन कौन्सिल हाचे शिफारशीप्रमाण राजा जे.पी.ची नेमणूक करतालो.तांकां पगार नाशिल्लो.तशेंच विधीक्षेत्रांतली वेवसायिक गुणवत्ताय नाशिल्ली.कायद्याच्या मार्गदर्शनाखातीर आनी पुराव्याच्या नेमांखातीर ते आपल्या पगारी साहाय्यकांचेर आदारून आसताले.चवदाव्या शेंकड्याउपरांत विधीमंडळान तांची पिलीस,न्यायिक आनी प्रशासकीय कामां वाडयलीं.हाचो परिणाम असो जालो की १६ ते १८ ह्या तीन शेंकड्यांत तेच कौटीचे प्रत्यक्षांत अधिपती जाले.एकुणिसाव्या शेंकड्याचे अखेरेक तांचे चडशे प्रशासकीय अधिकार संविधीन वेंविल्ल्या समित्यांक दिले.न्यायिक अधिकार मात तांचेकडेनूच उरले.गुन्यांवकारांची चवकशी,मरणाउपरांतचे विधी,तपास,लग्नविधी हांचेविशींचे अधिकारूय तांकां आसात.अमेरिकेंत हें पद वसाहतीच्या सुरवातीच्या काळासावन चालू आसा. भारतांत ह्या पदाची सुरवात १७२६ त म्हळ्यार ईस्ट इंडिया कंपनीच्या काळांत जाली.त्या वेळार राजाचे आज्ञेवरवीं जे.पी.ची नेमणूक जाताली.तांचेकडेन बरेच न्यायिक आनी प्रशासकीय अधिकार आसताले.१८६९ त नेमणुकीचो हि अधिकार गव्हर्नर जनरल आनी गव्हर्नर हांचेकडेन आयलो.इलाख्यांतल्या शाराभायर फकत युरोपीय जे.पी.आसचो,हो नेम १९३३ त रद्द जालो.उपरांत जे.पी.भातरीयूच आसूंक जाय,अशें कायदेशीर बंधन आयलें.जे.पी.पदावयली नेमणूक सचोटी,पात्रता आनी हेर गुणांची पारख करून जाताली.राज्य सरकाराम
