तिच्या बापायक सतेवयल्यान काडून उडयल्लो.झिया सरकारान उपरांत ताचेर हत्येचो आळ दवरुन ताका १९७९ त गोळार चडयलो. बेनझीर भुट्टोन झियाच्या हुकूमशाय सरकाराक विरोध केल्ल्यान तिका १७७७-८४ मेरेन तिच्याच घरांत नदरकैदेंत दवरली. १९८५त भूंयगत रावून ती झिया सरकाराक विरोध करपाक लागली. उपरांत १९८६त ती व्हड सन्मानान पाकिस्तान पिपल्स पक्षाची मुखेली म्हणून पाकिस्तानांत परतली. पाकिस्तानांत पावले उपरांत तिणें गांवागांवांनी सभा घेवन झियाच्या जुलमी सरकाराक विरोध करपाक सुरवात केली. हाका लागून आनी देशांत दंगे घडोवन हाडपाफाटल्यान तिचोच हात आसा अशें म्हणून तिका परत बंदखणींत दवरली. १९८७त सुटका जाले उपरांत पाकिस्तानांतलो गिरेस्त जमीनदार, असिफ अली झरदारीकडेन तिचें लग्न जालें. १७ ऑगस्ट १९८८ दिसा झियाक अपघाती मरण आयले उपरांत नोव्हेंबर १८८८ त जाल्ले वेंचणुकेंत पाकिस्तान पिपल्स पक्षाक भोवमात मेऴून बेनझीर पाकिस्तानाची प्रधानमंत्री जाली (१ डिसेंबर १९८८). ऑगस्ट १९९०त पाकिस्तानाचो अध्यक्ष गुलाम इशाक खान हाणें तिचेर भ्रश्टाचार आनी हेर कांय आरोप दवरुन तिटें वीस म्हयन्यांचें सरकार बरखास्त केलें. मुखार नवाज शरीफाचें सरकार बरखास्त केले उपरांत १९ ऑक्टोबर १९९३ दिसा ती प्रधानमंत्री म्हणून परत सत्तेर आयली. पूण नोव्हेंबर १९९६त भ्रश्टाचाराचो आरोप दवरुन तिचें सरकार बरखस्त केलें.
भूतःमरणाउपरांतच्या अस्तित्वा संबंदींची कल्पना दिवपी एक अतीमानवी योनी. मरणा उपरांत कांय असंतुश्ट आत्मो संवसारांत वावुरतात हे कल्पनेंतल्यान भूत योनीचो उदय जाला.
भुताच्या अस्तित्वासंबंदीं आयजूय दुबाव परगटायतात आसले तरी भुताची कल्पना समाजांत खूब आदींसावन प्रचलीत आसा. ऋग्वेदांत पिशाची अशें उतर आयिल्लें आसा. (१:१३३.५). रामायणांतूय भुताचो उल्लेख आसा. (बा.रा.अयोध्या ५८.३४ आनी ६०.१).मनुस्मृतींत (१.४२) भुताचो उल्लेख आसा.
प्रजापती राकेस आनी असूर हांचे वांगडा भुतांची उत्पती केली असो उल्लेख मेळटा. कश्यप आनी क्रोधवशा हांच्या संबंदांतल्या भुतां जल्माक आयलीं अशें पुराणांतलें मत आसा. जितेपणांतली इत्सा अतृप्त उरली जाल्यार ती पूर्ण करुन घेवपाखातीर मनीस मरणा उपरांत भूत योनींत वता अशी एक मूळ कल्पना आसा. हाचेय वांगडा अकाली मरण, अपघात मरण,अत्मघाती मरण, निमाण्या संस्काराचो विधी जावप ना, हांकां लागून मेल्ल्या जिवांचें रुपांतर भुतांत जाता अशी समजूत आसा. भुतां चड करुन पिंपळ, चींच,ओंवळ, अडुळसो सारकिल्ल्या झाडांचेर तशेंच पडक्या घरांत, बांयत न्हंयेदेगेर, तळ्यादेगेर, गांवचे शिमेर, तिट्यार रावतात अशी समजूत आसा. मसंड हें भुतांचें खाशेलें स्थान अशें मानतात.म्हादेव हो मसंडेंत रावता आशिल्ल्यान तो भुतांचो नियंत्रक अशी कल्पना भर वस्तींत केल्या. देवळांनी आनी भरपूर उजवाड आशिल्ले जागो भुतांक मानवनात अशें म्हण्टात.भुतां हीं दिसपाक भयानक आनी कुरुप आसतात असो समज आसा.तांच्या हातांपांयांचीं बोटां उरफाटीं आसतात आनी तांची सावळी पडना अशी समजूत आसा.तांचेकडेन पिडापीड करपाची आनी कांय खेपे कल्याणूय करपाची असामान्य शक्य आसता अशी कल्पना आसा. भुतांचेर नियंत्रण दवरुन तांचे दुश्ट शक्तीपसून अभय आनी तांचे सृश्ट शक्तीपसून कल्याण करुन घेवं येता असो समज आशिल्ल्यान तांचेर नियंत्रण दवरपी तंत्रीक तशेंच मंत्रीक लोकांचो आदार घेवप जाता. तेचपरी तांकां प्रसन्न करुन घेवपाखातीर तांच्या अपेक्षीत निवासस्थाना कडेन काजळ,कुकूम, कांकणां, आयदनां, अन्न, दिवो दवरप जाता.
प्रचारांत आशिल्ल्या कांय भुतांचीं नांवां अशीः वेताळ, ब्रह्माग्रह, समंध, ब्रह्मसमंध, देवचार, मुंजो, खविस, गिऱ्हा, चेटूक, झोटींग, वीर, चेडा, म्हसोबा, जाखीण-अळवंत, आलवांतीण, लाव, लावसट, म्हारु, खेतलो, हडळ, जींद, पिलर,यदम कडताई, कबंध, म्हैसासूर, कर्णपिशाच्च, राणोबा, सटवाई, शाकिणी, तळखांबो, बापा, पाणिपात्र, कालकाई, हिरवा, वाघोबा, गागुंड, सैतान, बंत्री, बावरो, डाकण-डाकिणी, कुष्मांड, धोड, ढोलियो,वेल भरद, भूचर, खेरच, जलाई, जाखरो, शिकोतरा, अस्टाथरो, चंदचणी, चोरोसी, कांतिणी, जोरणई, हथाडी, मियाळी, धांचिणी, मोलिणी, खुंटिणी, मारीच, सुती, गवती, बेठी, उभी, आवी, चौरार, मधुपवंती, भाषिका, प्रताव वीरा, खंचरा, चौरासीवीरु, नावनरसिंग, जेखा, जुटका, मसिदा, गधर्वी, जानी, अस्मानी, मामीकुला, झपांडी, नेलाडी, बल्ला, कोटदा, वेतासिक, पुरधन, शिकोनरु, खिजडिओ, मामोजान, राखेवलियो,अंधारिओ, सोवलियो, खुळियो, रगतियो, तक्षमी, जीज, नाथोबा, चलेगट, राणुबाई, सोनबाई, अड्डबनती, कुलकोला, यक्षकिमर कोत्लीदेव, मल्लद, चवडो, चावडी, बावली, महासती, हेन्नगोली, गेंडगोली, किला, रेणगोली आनी जल्मी.
कांय भुतां मनशाक लागतात असो समज आसा. अशा व्ळार आंगांत संचारिल्ल्या भुताचे गूण आनी शक्त त्या मनशाच्या आंगांत चडून त्या मनशाचें वागप असामान्य जाता. असो मनीस कांय वेळ शाण्यावरी जाल्यार कांय वेळ पिश्यावरी वागता. मनशावांगडाच जनावराक तशेंच वास्तूंक भूतबादा जाता म्हणपाची समजूत आसा. भूतबादा जाल्ल्या घरांत तरेतरेच्यो नकलामी घडटात. अशा वेळार भूत काडपाची प्रथा आसा. भूत लागिल्ल्या मनशाक दत्तमंदिर वा तत्सम पवित्र सुवातांनी व्हरुन मंत्रीक तशेंच तंत्रीक लोकांचो आदार घेवन उपचार करप जाता.
