कुट्टिकृष्णन् (1915-), लळिताम्बिका अंतर्जनम (1909-) आनी के. सरस्वती अम्म (1919-1974) हांणी लघुकथेच्या मळार मोलादीक हातभार लायलो. एम. टी. वासुदेवन नायर, टी. पद्मनाभन, ओ. व्ही. विजयन, माधविकुट्टी (कमलादास), पुन्नाटिल कुंजब्दुल्ल, काक्कनाटन, एम. मुकुंदन, वेट्टूर रामन नायर, मुट्टत्तु वर्की, ई. एम. कोवूर, प्रोफेसर जोसफ मुटंश्शेरी, पेय्यिंक्करा राफी, एन. पी. मोहम्मद, एन. टी. गोविंदन कुट्टी, जोसफ चेरु वत्तूर, एम. पोट्टेक्काट, पम्मन आनी हेर कांय उल्लख करपासारके कथाकार आसात.
समीक्षा :
1890 च्या सुमाराक मलयाळम् नेमाळीं सुरू जालीं आनी ताकाच लागून साहित्यसमीक्षा आनी निबंधलेखनाक चालना मेळ्ळी. सुरवेक नेमाळ्यांतल्यान ग्रंथसमीक्षाच्यारुपान समीक्षा येवंक लागली. श्री. सी. पी अच्युत मेनन हाणें ‘विद्या विनोदिनी’ तल्यान तोखणाय करपासारकें समीक्षा लेखन केलां. व्याकरणकार, कवी आनी अणकारपी ए. आर. राजराज वर्मा हाचीय समीक्षक म्हूण नामना आशिल्ली.
फुडें विसाव्या शतमानाची सुरवात जावपाक अस्तंते विचारसरणेचो प्रभाव आयिल्ल्यान समीक्षक अस्तंत्या निकशांच्या आदारावरवीं ग्रंथाक तोलूंक लागले. साहित्यपंचानन पी. के. नारायण पिळ्ळा (1878-1937) हो ह्या काळांतलो उल्लेख करपासारको समीक्षक. हाचेभायर के. रामकृष्ण पिळ्ळा(1878-1916) आनी सी. अंतप्पायी, ए. बालकृष्ण पिळ्ळा (1889-1960), मुंटश्शेरी जोसेफ (1901-77), कुट्टिकृष्ण मारार (1900-1973), एम. एस. देवदास आनी के. दामोदरन, एम. पी. पॉल ह्या कांय समीक्षकांनी ह्या मळार मोलादीक वावर केला.
निबंद आनी चरित्र- आत्मचरित्र :
चडशे सगळे समीक्षक हे बरे निबंधलेखकय आशिल्ले. आर्विल्ल्या काळांत मलयाळम् निबंदाची शाखा बरी विकसीत जाल्ली आसा.
चरित्र लेखन ही आर्विल्ल्या कालखंडांत विकसीत जाल्ली मलयाळम् साहित्याची आनीक एक शाखा. फुडें चरित्रलेखनाचो एक भाग म्हूण आत्मचरित्रय बरोवपाक सुरवात जाली. कवी, राजकारणी मनीस, समाजीक कार्यकर्ते आदी जायत्यांनी आत्मचरित्रां बरयल्यांत.
हेर साहित्य :
आर्विल्ल्या काळांत ह्या मळारय भरपूर उदरगत जाल्या. भाशेविशींच्या अध्ययनाचे राज्य संस्थेंत ‘स्टेट इन्स्टिटयूट ऑफ लँग्वेज’ हे संस्थेन तत्त्वगिन्यान, वैजकी, राज्यशास्त्र, अर्थशास्त्र, भौतिकी, रसायनशास्त्र, जीवशास्त्र आनी मानव्यविद्या, ह्या सारक्या शास्त्रीय विशयांवयले जायते विवेचक ग्रंथ उजवाडा हाडल्यात. राज्यशासनान मलयाळम् विश्र्वकोशाचें काम हातांत घेतिल्लें आसून केरळ विद्यापिठांत शब्दकोशाचें काम चालू आसा. साहित्याचे कांय इतिहासय बरयल्ले आसून उळ्ळूर एस. परमेश्र्वर अय्यर हाणें बरयल्लो केरळ साहित्य चरित्रम् हो ग्रंथ म्हत्वाचो आसा.
साहित्यीक संस्था आनी नेमाळीं :
मलयाळम् साहित्याचे उदरगतीक जायत्या संस्थांनी आनी नेमाळ्यांनी हातभार लायला. तातूंतल्यो म्हत्वाच्यो अशो कांय संस्था आनी नेमाळीं अशीं आसातः 1) केरळ साहित्य अकादेमी 2) राज्य भाशा संस्था 3) राज्य विश्र्वकोश प्रकाशन संस्था 4) मलयाळम् शब्दकोश 5) प्राच्यविद्या संशोधन संस्था आनी हस्तलिखित ग्रंथालय 6) केरळ कला मंडलम संस्था 7) केरळ साहित्य परिशद आनी शास्त्र साहित्य परिशदः हातूंत कविसमाजम हे संस्थेची 1892त, ‘केरळ साहित्य परिशदेची 1927त, जाल्यार ‘जीवत् साहित्य समिती’ची 1937 त स्थापना जाली. तेचपरी 1944 वर्सा प्रागतिक साहित्य परिशदेची स्थापना जाली. मलयाळमांत जायतीं नामनेचीं नेमाळीं उजवाडा येतात. जांचेवरवीं लघुकथा, कादंबऱ्यो, कविता आनी साहित्याविशींचे लेख उजवाडा येतात. गंभीर स्वरुपाच्या लिखाणाची आवड आशिल्ल्या वाचकांची गरज भागोवपी नेमाळीं व्हड प्रमाणांत आसात. तातूंतलीं कांय म्हत्वाचीं अशीः 1) भाषासहिती, 2) भाषापोषिणी, 3) साहित्यलोकम 4) विवेकोदयम 5) मलयाळम् मनोरमा.
इनामां आनी मानभौमान :
भारताच्या राश्ट्रपतीन डॉ. सुरनाट्टू कुंचन पिळ्ळा हाका मलयाळम् शब्दकोशाचो संपादक म्हूण कामगिरी केल्ले बद्दल भोवमान केला. जी शंकर कुरुप हाका ‘ओतक्कुळल’ ह्या कविताझेल्याक (1965), एस. के. पोट्टेकट्ट हाका ताच्या ‘ओरू देशातीनटे कथा’ हे कादंबरी खातीर (1980), तकषी शिवझंकार पिल्ले (1984), एम. टी. वासुदेवन नायर (1995) हांकां ज्ञानपीठ पुरस्कार प्राप्त जाल्यात. ‘वयलार राम वर्मा इनाम’ हें मलयाळमांतलें सगळ्यांत व्हडलें इनाम. आदल्या पाच वर्सांतले बरे, ललित कृतीक हें इनाम दितात. मल्याळी साहित्यिकांक केरळ साहित्य अकादेमीची इनामांय मेळ्ळयांत. डॉ. के. एम. जॉर्ज हाका ‘भारतीय भाशा परिशद’ इनाम मेळळां.
मलयाळम् साहित्यिकांची एक सहकारी संस्था ग्रंथ उजवाडा हाडपाचो मोलादीक वावर करता. ‘साहित्य प्रवर्तक सहकार संघम’ ही हे तरेची एक बऱ्यांत बरी संस्था जावन आसा. पुराय केरळांत हे संस्थेची पुस्तकविक्री केंद्रां आसात. ही संस्था साहित्यिकांक चडांत चड स्वामित्वशुल्क (रॉयल्टी) दिता. - कों. वि. सं. मं.
मलवेदन (मलई वेदन) :
भारतांतली एक आदिम जमात. ती चडकरून तमिळनाडू आनी केरळ राज्यांत आसा. ह्या लोकांची वसती केरळ राज्यांतल्या कोट्टायम आनी क्विलॉन जिल्ह्यांत दिसता. हांकां मलैवेदन, काननवेदन, वेट्टवन वा वैदर अशेंय म्हण्टात. 1971चे जनगणने प्रमाण हांची लोकसंख्या 1,258 आशिल्ली.
