Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/114

From Wikisource
This page has been validated.
106

Sang::: imo kinaadman kag lakas mo nga kais::og; Ang bug:::al nga malain kag labaw nga

paghand::um
Indi gid makahalit sang putli mo nga
dughan:
Apang magkilala ka sang:: mga kungganan

Nga sang Roma nadulot sa iya mga

taliaway.
Nakita mo nga’ng balaan nga Jupiter sing

tatay, [kay Tito):::

Tito, ginhatagan ka nga’ng iya mga hwaran
Da

pat nimo ilugon subong putling’

romanhon
Nga maisog?

TITO. Maghigugma lamang sa iya, ginuo,

Mahimo ko, kay bata pa ako! Samtang ang
tinuig
Kusog gahatag sa akon agud nga.aton
Akon sia ilugon... samta nga sa karon
Matug-an ko nga unongan ang gahum sang
dambana.

ADRIANO. Kumadto ka, Metelo, sa pagsiling sa pari

Harianon kong’ sugo tumanon gilayon
Kag nga himuson niya mga kinahanglanon
Sa balaan nga halad. Tugotan ko ikaw
(kay Metelo).
Metelo, pagpahuway sa imo pagpanglakaton...
Paalam, Eustaquio... Tito... kamo
ibilin ko.
>IKAN-UM NGA GWA

Lamang si Eustaquio kag Tito, nga nagapungko

TITO. Di maasoy nga kalipay! Daw ano nga

Ang tagipusuon ko lumos sa iya nabatyag.
Tungod lamang sa imo, daw ano nga
kalipay
Gapuno sang kalag ko!

EUSTAQUIO. Tito, ako kuntani