akong agtang hisaghirán sa bala. Nahadlok akó nga dakpon ug
unya palampasohon sa kuwartil sinunod sa bunál, sama sa ilang
gibuhat kang Pablo nga hangtud karón nagmasakitón gihapon.
―¡Bathalà ko! ¡Bathala ko! ―nagkanayón ang inahán nga nagakuróg. ―¡Salamat kay giluwás mo ang akong anak!
Ug samtang nangitag mga nuóg, tubig, sukà ug balhibo sa langgam, nagkanayón:
―¡Kon nairog pag usa ka tudlò ang bala, lapsan untâ ang iyang ulo ug namatay unta intawon ang akong anák! ¡Kiní bitawng mga sibíl dili lamang maghunàhunà sa mga inahán!
―Kon duna ngani mangutana, ingna lamang nga nahulóg akó sa usa ka kahoy; nga walay masayud nga akó gilutos sa mga sibíl.
―¿Nganong nahibilín man si Crispín? ―nangutana si Sisa sa pagkahumán na niyag tambal kang Basilio.
Si Basilio mitan-aw unà sa iyang inahán, unyà migakús ug gisugilon niya ang nahitabo kang Crispin mahitungód niadtong salapi nga nawala, apán walâ maghisgót sa mga hampak ug bunal nga nadawat sa iyang manghod.
Inahán ug anák nanghilak.
―¡Si Crispin intawon, ang anák kong pinalanggà, gipasang- inlan nga nangawat! ¡Kanâ tungud lamang kay mga kabús man, kitá ug kitáng mga kabús kinahanglan magaantus sa tanán! ―matud ni Sisa nga nagahilák ug mitan-aw sa lamparahan nga ha- pit na katitii sa lana.
Taúdtaúd ang ilang pagkahilum.
―¿Nakapanihapon na ba ikaw? ¿Wala pa? Naay kan-on ug bulád nga tamban.
―Dili akó mahagugmang mokaon; tubig lamang hinoon ang akong imnon.
―Oo! ―mitubág ang inahán nga nasubô; ―daan bitaw a- kóng nasayud nga ikaw dili mahagugma sa bulád nga tamban, busà gitagan-an ko untâ ikáw ug laing sud-an, ugaling kay na- hiulî man ugod si tatay mo. ¡Intawon si Basilio!
―¿Dinhi diay si tatay? ―nangutana si Basilio dungán ang pagtan-aw sa nawong ug mga kamót sa iyang inahán. Ang pa- ngutana sa batà nakapasubô kang Sisa nga nakasabút sa huna- huna ni Basilio, busa gidali niya pagtubág: