kono siya uyamut ug mga libang; nagatugon usab nga papadayunon ak6 pagtuon ug . . jiya akong gipanalanginan!
—Sa ingon niana, kanang sulata gipadala diay niya kanimo sa wala pa siya mamatay: motuig na karon hapit sukad sa paglubong namb kaniya didto sa inyong lungsod.
—Unsa man lagi hinungdan nga gibilanggb ang akong amahan?
—Tungud sa usa ka hinungdan nga makapasidungog uyamut. Apan nunot ngan kanakb, kay aduna akoy adtuon sa kuwartil; sa dalan suginlan ko ikaw. Gunit lamang sa akong bukton.
Nangahilum sila ug dugay; ang tigulang daw nagpalandong sa iyang isulti.
—Sumala sa imong hisayran — misugod pagsulti ang tigu lang, —ang imong amahan ma6y labing datb sa lalawigan nga iyang gipuy-an, ug, bisan gihigugma ug gitahud siya sa kadaghanan, dihay pipila ka tawo nga nasilag kun nasina kaniya. Sa pagkatinucd, kaming mga Katsila nga manganhi sa Pilipinas mausab uyamut: kini gisulti ko agig pasumbingay sa usa sa imong mga apohan ug sa mga kaaway sa imong amahan. Ang kanunay nga pag-ilis-ilis, ang mangil-ad nga taras sa mga labawng punoan, ang pagsagop sulod sa kagamhanan bisan walay katakus niadtong mga tawo nga mga higala kung hiutangag buot sa mga makagagahum, ang kaduol ug kabarato sa plite sa bapdr nganhi, kanang tanan maoy tagsala ning kahimtang ta karon: ipadali nganhi ang mga tawong mangil-ad sa Espanya, ug kong aduna man ugaling usa ka maayo nga mahisagol, k;;na takdan sa uban dinhi. Sa mga kura ug sa mga Katsila, ang imong amahan dag han uyamut ug mga kaaway.
Dinhi. ang tigulang mipahulay kadiyot.
—Human molabay ang pipila ka bulan so imong paggikan, nagsugod ang mga bingkil-bingkil nila ni pari Damaso, ambut unsay matuod nga hinungdan. Si pari Damaso miingon nga ang imong amahan dili mokompisal: daan man bitaw kadto nga dili mokompisal, apan sila na usab nga managhigala, sumalh sa .imong hunumduman. Labut pa, si Don Rafael maoy usa ka tawo nga dungganan ug matarong, labi pang matarong kay sa uban nga magpakompisal ug hingompisal. Alang sa iyang kaugalingon aduna siyay mga tinuhoan ug mga sumbanan sa iyang
