Si Ibarra wala masayop: kadtong miluwan sa usa ka matahum salakyanan nga iyang gihinagbo didto sa Escolta, mao si
pari Damaso nga napadulong sa balay nga iyang gikanaugan.
—?Asa man kamo?—nangutana si pari Damaso kang Maria Clara ug kang Isabel nga nanghana na pagtungtong sa usa ka salakyanan nga dinayandayanan ug salapi; si pari Damaso, kansang hunahuna naglatagaw, nagautas ug dagpidagpi sa nawong sa dalaga.
—Adto kami sa Beaterio aron pagkuha sa akong mga butang — mitubag si Maria Clara.
—¡Ahaaa! ¡ahaa! . . . Tan-awon ta kon kinsa gayud ang makahimo, tan-awon ta . . . — mibagutbot si pari Damaso ug gilayon mitalikod sa mga babaye nga nanghibulong uyamut. Ang pari mipadulong sa hagdanan, nagaduko ug nagahinay paglakat ug unya midayon sa itaas sa balay.
—¡Nagsag-ulo dagway sa iyang wali! — matud ni Isabel. — Luwan na, Maria, kay tingalig madugay na kita.
Dili kami makaingon kon si pari Damaso aduna bay wali nga gisay-ulo; apan tingali adunay mga butang hinungdanon nga iyang gihunahuna, kay wala man ngani itunol kang Kapitan Tiyago ang iyang kamot, busa kini napilit intawon pagtikubo aron pag-amin.
—¡Santiago!—maoy una niyang gipamulong—, aduna kitay pagasultihan nga hinungdanon uyamut; adto kita sa imong buhatan.
Si Kapitan Tiyago nahauknol ug wala mahagtingog, apan misanong ug minunot sa pari nga misulod sa iyang buhatan ug unya gitakpan ang ganghaan niini.
Samtang si pari Damaso ug si Kapitan Tiyago nanagsulti sa tago, susihon ta naunsa si pari Sibyla.
Ang makinaadmanon nga dominico wala didto sa. iyang kombinto; sayo kaayo sa pagkahuman niyag misa, miadto sa kombinto
