relativa fakti. Nia amiko barono L. D’Orczy facas kroniketo (en Ido) pri la idista movado, kun bela « anteparolo », en qua il dicas : « Por quik destruktar omna miskomprenuri, me informas nia samideani, ke ni reformani volas marchar ne kontre, sed kun li ». Nobla respondo a ti qui de l’unesma momento traktis ni quale malamiki, o mem quale « raptisti » !
La Espero (Des Moines, Iowa ; no 2, oktobro), jurnalo konsakrita a la docado di Esp. per natural metodo, kontenas letro de franca samideano, qua raportas ke en la grupo de Auxerre plura membri, pos studyir nia labori, divenis reformani. La fakto, ke ta informo advenas a ni, en Paris, pasinte per centra stato de Usono, montras ke la idei vere ne konocas ula barili, e quante malsaja esas la fanatika chefi, qui penas sufokar la reformema movado per silenco. La verajo sempre venkas, ed ol venkos malgre li, por lia shamo !
La Revue (15 okt. 1908) kontenas bonega artiklo pri la futura Linguo internaciona, subskribita L. de Beaubourg. Sub ta pseudonimo, quan il ne elektis, su celas So Léon Bollack, qua permisas a ni trahizar sa malgranda sekreto, por ke on ne misinterpretez ta pseudonimo. L’artiklo rezumas la historyo di l’ideo di la L.I. e la labori di ni Komitato. Ol explikas kun laudinda senpartieso la motivi di la « kondamno » di la Langue bleue e di l’adopto di linguo max internaciona ; ol montras per la statistiko di la radiki, ke Ido esas vere plu internaciona kam Esperanto. Ol expozas tre juste, ke la Komitato volis unesme nur adoptar Esp. reformita, e ke nur pos la rifuzo e kruda rompo di Dro Zamenhof ol prizentis ol quale nedependanta linguo. A ti qui trovus kelka difekti en nia linguo, ol rimarkigas, ke olca ne esas netuchebla, sed sempre perfektigebla. Fine, ol memorigas ke, segun artiklo da So Beau « la Triumfo di Esp. » aparinta en junio en la sama Revuo, So de Beaufront « salvis Esp. de l’oblivyo ed efektigis olsa suceso » ; ke la sama viro « qua kombatis dum 20 yari por la linguo di Zamenhof, volis ankore un foyo efacar su avan la kreinto di Esp. », prizentante anonime la proyekto di reformo, qua segun sa opiniono esis salvonta Esp. « Nur la nekomprenebla obstino di Zamenhof, rifuzanta la nemortiva gloryo restar la baptopatro di la LI. », obligis Ido ekirar publike[1]. L’artiklo finas per traduki di la Patro nia quale specimeni di 13 lingui. — Ni dankas e gratulas itere l’autoro di la Blua Linguo pri sa jeneroza e senpartia helpo, qua povus shamigar ula Esperantisti, quankam il promisis
- ↑ Okazione, por refutar la sencese repetita mentii di la Esperantista chefi, ni memorigas, ke So de Beaufront ne esis membro di nia Komitato, e nule partoprenis sa deliberi e sa decidi.
