Juna Esperantisto. — Ni ne kustumas recensar ica jurnalo, sed ni trovis en ol du perli, de qui ni volas profitigar nia lektanti. Anuncante ke la jurnalo divenos « pli kaj pli beletristika », on adjuntas « ke ni plej severe kaj plej fidele sekvos la Zamenhofan Esperanton, la lingvon de nia Fundamento, la solan, kiu povas efektivigi la tuthomaran kunfratighon ». On kredas sonjar, lektante tala sensencaji ! Bela specimeno di la fanatikeso, per qua on identigas naive, nekoncie, l’ideo kun neperfekta e netuchebla formo ! — La sama jurnalo insertas humurala desegnuro, riprezentanta siorino, nutristino ed infanteto ; texto : « Pro quo ya ol ploras ? — Pro ke ol oblivyis l’akuzativo salutante vu, siorino ! » Kompatinda infanteto, quan on tormentas ja per l’akuzativo ! Konsolez vu, nam multa adulta Esperantisti anke « oblivyas l’akuzativo » ! Sed ne plorez : lernez Ido, ed a vua larmi sucedos joyoza rideto !
Discussiones (No 3, 20 februaro). — Ica numero esas min interesanta per to, quon ol kontenas, kam per to, quon ol ne kontenas. To quon ol kontenas, esas generale sensenca kritiki o sensprita jokachi pri Ido e pri nia Akademio ; jokachi tante plu nedecanta, ke So Peano direktas li kontre la sama ciencisti, qui facis ad il la honoro elektar il membro di la Komitato di la Delegitaro. Sed ol ne kontenas la rektifika letro, quan ni sendis ad ol quik pos l’ aparo di la no 1 ; en ica, So Peano, rezumante la historyo di la L. I., konsakris ad Ido nur ica lineo : « Dr Couturat in Paris adopta Ido, forma de interlingua hodie diffuso[1]». Ca lakonikeso semblis a ni poke… nesuficanta, e ni sendis a Discussiones mallonga rezumo tute obyektala di la historyo di nia linguo. Nu ! til nun, pos 6 monati, ni ne sucesis obtenar l’inserto di ta letro. Dume, ni insertis tre volunte, e mem kun hasto, letro da So Peano de 2 sept. 09 en nia numero di oktobro, e letro da So Rosenberger de 23 sept. 09 (pri la sama temo) en nia numero di novembro, la du respondanta ad un sama artiklo da ni. Ni invitas la publiko komparar nia konduto kun ta di ca jurnalo, qua semblas rivalijar per loyaleso kun la max « honesta » revui esperantista. Ni neplus povas konsiderar quale ciencala e serioza ta jurnalo, qua pozas su exter la reguli di la korekta jurnalismo, e ni neplus recensos olu[2].
- ↑ Linguala rimarko : Kad « diffuso » signifikas difuzata (quan on difuzas nun) o difuzita ? Nulu povas savar ! Yen pruvo di l’utileso di la participi di diversa tempi, e kazo en qua nia linguo superesas mult altri.
- ↑ Nia lektanti nule perdos per to. Nam o la diskuti de ta jurnalo koncernas altra lingui kam Ido, e lor malmulte interesas ni ; o li koncernas Ido. Sed omnu savas, ke Progreso esas apertata a la libera diskutado di nia linguo ; do, irgu qua deziras diskutar ol serioze e loyale devas direktar su a Progreso, e ne a jurnalo, qua ne insertas la rektifiki. Ni do povas de nun tute malprizar omno quon on dicos pri Ido en tala jurnalo.
