Das heilige Buch, da A. Haugg (Pionier‑ Bibliothek, ni 1-2, broshuro de 30 pagini). — Ica broshuro esas destinata informar la publiko, e mem multa Esperantisti, pri la Fundamento e sa signifiko. Ol kontenas la prefaco da Zamenhof ad la Fundamento, kun komenti pruntita de la max ortodoxa Esperantisti : Zamenhof dicis, ke la Fundamento restos netuchebla til ke la guvernantari adoptos oficiale Esperanto ; la « fideluloj » deklaras, ke li nultempe tuchos la Fundamento, mem se la guvernantari propozos adoptar Esp. kun kondiciono di ula reformi. On deklaras, ke on ne volas reformar la linguo, por ne nocar la tante precoza « literaturo » di Esperanto ; e samtempe on konfesas, ke la til nuna verkaro ne havas « praktikal intereso », e ke Esp. « ne ja penetris la praktikal uzado » ; « nek la komercala, nek la industriala, nek la ciencala mondo uzas ol generale ». La linguo devas evolucar « tute libere », sen ula « legifado », sen ula violento ; sed samtempe on persekutas e boikotas omna ti qui uzas o provas uzar kelka nuva vorti o formi ; ube do esas la posibleso di « libera evoluco » ? Tala esas la grosa e shaminda kontredici di la fanatiki. L’autoro opozas a la « santa libro » la « konoci di la linguistiko » e « la legi di la logiko », qui konstitucas la vera fundamento di nia linguo, e finas per komparo inter Esp. e Ido.
Ido-stenografo, da H. Peus. — Nia samideano H. Peus editis broshureto, qua kontenas sur 2 pagini la Idala , sur 2 la germana e sur 4 la stenografala klarigo di propra sistemo kun exempli. La sistemo esas parenta a la germana sistemo Scheithauer. La singla literi di la alfabeto havas aparta signi ; la vokali skribesas per streketi iranta de infre ad supre, la konsonanti kontre. Teorie la sistemo semblas tre simpla. Ma la neutreso di nia revuo ne permisas a ni kritikar la verketo di nia amiko. Ni devas lasar plena libereso pri stenografala sistemi, esperante ke la praktikala rezultaji di la obyektala konkuro indikos a ni la voyo sequenda. Ni rekomendas la verketo a la atenco ed exameno di nia stenografisti. Preco 1 Marko (fr. 1,25) che la autoro.
L’Internationalisme médical, da P. H. Eijkman (Amsterdam, Van Rossen, 1910). — Ica libro, publikigita da la Preliminara Ofico di la Fondo por Internacioneso, expozas la stando di omna internaciona questioni qui interesas la medicinisti. En la § XXIV, on raportas pri la LI. : on konstatas, ke la medicino neplus havas (praktike) sa tradicional helpanta linguo, la latina, ed on mencionas