Riemels un Döntjes/Wo de Gewitters herkamt

[077]Et wöör en schönen Sommer-Nahmiddag
Un keene Wolke fast am Hewen hoch to sehen,
Bloot dat de Himmel-Schepers up de blaue Flag^[1]
De witten Schäpkens^[2] langsam driwen dähen;
Da sietwärts van'n Dörpe ünnen im Moor
Söß Buurkinner lustig spälend seeten,
De lüttjsten öwten up ehr Pipen sick uut Rohr,
De gröttsten sick mit Flitzbagen^[3] to scheeten^[4].
Up eenmal rurrurrur! en dumper Ton,
Van feernen Westen kamend, lett sick hören —
„Dat is van'n Weser-Wachschipp de Kanon!“
Sprickt Veit, de jümmer Annre will belehren.
„Oh näh, et dunnert, un ook all de Blitz,
Dat hüt wat kümmt, hew'k in'n Kalenner lesen“,
Meent Mett-Aleid^[5], un Sniders Fritz
Stimmt bi, dat kunn man en Gewitter wesen.
„Ja, de Gewitters, wo de woll kamt her,“
Seggt drup nu Dierk^[6] — „all faken seten
Heww ick un nahdacht, wat de Ursaak wöör,
Keen Minsch in'n Dörp schient dat to weten“;
[078]„Dat wet't ji nich?“ — up eenmal Marie-Ann,
De lüttjste röppt — „dat kann ick klar jo maken:
All de Gewitters — sä jüngst uhs' Johann —
De köömen uut Grootmoder ehre Knaaken^[7];
Denn jedet Mal, wenn hier in Dörp uutbrickt,
Seggt he — 'n Gewitter so mit Blitz un Regen,
„Och Gott, dat hett — dann uhs' Grootmoder sprickt
 Mi all acht Dage in de Knaaken legen!“

Original-Footnoten

1. Flag = Fläche, Ebene, Wiese.
2. witte Schäpkens = weiße Schäfchen.
3. Flitzbagen = Pfeilbogen
4. scheten = schießen.
5. Mett-Aleid = diminutiv für Meta-Adelheid.
6. Dierk = Dietrich.
7. Knaaken — Knochen.